Warto wiedzieć

Warto wiedzieć

"Mam 4 lata, zatem co powinienem umieć?"
 
Czteroletnie dzieci zazwyczaj chodzą już do przedszkola, są dość sprawne manualnie, posiadają indywidualny charakter, a przede wszystkim rozwijają się w swoim tempie. Są jednak umiejętności, które czterolatek powinien opanować do perfekcji lub przynajmniej próbować je osiągnąć. O jakich mowa?
 
Mowa i rozumienie poleceń
Czterolatek opanował już podstawowy zasób słów (ok 1500) i nie powinien mieć problemu z prostymi, a nawet złożonymi zdaniami i poleceniami. Wypowiadane zdania przez czteroletnie dziecko stają się bardziej przemyślane i rozbudowane. Dziecko w tym wieku zadaje wiele pytań, dzieli wyrazy na sylaby, zna zawody, części ciała , nazwy ulic, miejscowości , pory roku, rozpoznaje zwierzęta. Słucha bajek i opowiadań, które potem potrafi opowiedzieć. Rozwiązuje proste zagadki, opowiada, co widzi na ilustracji. Czteroletni maluch bez problemu powie, jak się nazywa, gdzie mieszka, jak nazywają się rodzice.
 
Samodzielność, czyli mam 4 lata
W czwartym roku życia dzieci zwykle nie po raz pierwszy stają w murach przedszkolnych. Dziecko potrafi już samodzielnie założyć buty, czapkę, szalik, korzysta z toalety, sprawnie posługuje się sztućcami, pije z kubka. Maluch często sam decyduje, co chce zjeść, potrafi posmarować kanapkę masłem, obłożyć wędliną itp. Czteroletnie dziecko potrafi już samo utrzymać porządek w swoich, pomóc w nakrywaniu stołu, przygotowywaniu posiłku.
 
Sprawność manualna i ruchowa czterolatka
Czterolatki to indywidualiści, zdobywają nowe umiejętności i poznają świat. Bez problemu rysują kredkami różne figury, budują wieże z klocków, lepią figurki z plasteliny, zaczynają próby wycinania nożyczkami, nawlekają duże koraliki. Dziecko samodzielnie potrafi już umyć rączki, ząbki, wytrzeć nos, otwierać drzwi, próbuje zapinać guziki i suwaki. Maluch w wieku czterech lat zaczyna pisać litery drukowane , potrafi narysować domek, człowieka, rozwiązuje proste labirynty. Do tego jest pełny życia i energii, uwielbia grać w piłkę, skakać, biegać, tańczyć. Czterolatek potrafi skakać na jednej nodze, jeździć na rowerze z trzema kółkami (czasami na dwóch kółkach), schodzić ze schodów, stawiając nogi naprzemiennie. Wspina się np. po drabinie, huśta się na huśtawce, utrzymuje równowagę przy chodzie po wąskiej powierzchni, potrafi ustawić się w rzędzie, parze itp.
 
Psychika dziecka
Czterolatek rozróżnia już kolory, kształty, smaki i struktury. Nie powinien mieć problemu z liczeniem do pięciu i więcej. Potrafi również segregować, łączyć w pary i tworzyć zbiory danych przedmiotów (np. jabłka czerwone odzieli od zielonych, śliwki od gruszek). Zna znaczenie słów przód, tył, góra, dół, bliżej, dalej, wyżej, niżej, cięższy, lżejszy, pusty, pełny. Maluch rozróżnia płeć zarówno swoich rówieśników jak i dorosłych. Jego ciekawość pozwala na zrozumienie przeznaczenia podstawowych przedmiotów (pralka, autobus), rozumie pojęcie czasu przeszłego, teraźniejszego i przyszłego. Doskonale rozumie polecenia dorosłych i ich emocje. Dziecko czteroletnie bardzo szybko się uczy, jest bardziej ufne, adaptuje się łatwiej do otaczającego świata, zdobywa przyjaźnie, staje się mniej zależne od rodziców. Bardzo łatwo nawiązuje kontakt z rówieśnikami. Jego indywidualność często sprawia, że w zabawie narzuca swoje zdanie, przez co wybuchają konflikty. Bywa , że czterolatek buntuje się, gdy trzeba wykonać jakieś polecenia dorosłych, dlatego trzeba jasno określić mu granice. Zdarza się, że czterolatek ma napady złości, niszczy przedmioty i używa brzydkich słów, gdyż jeszcze nie do końca potrafi zapanować nad emocjami. Dziecko w tym wieku lubi podobać się innym i zwracać uwagę na siebie. Chce być chwalone przed innymi a także często wchodzi w dyskusje z dorosłym. Potrafi używać zwrotów grzecznościowych: proszę, dziękuję, przepraszam. Czterolatek to już bardzo pojętne i zdolne dziecko. Nie ma co ukrywać, że już przestaje być bezrozumnym maleństwem. Zaczyna dawać do zrozumienia otoczeniu, że jest bardzo ważny i ma swoje zdanie. Zadaniem rodziców w tym czasie jest wspieranie go w indywidualnym rozwoju, pozwalanie na samodzielność, ale także ustanowienie pewnych granic, by dziecko nie poczuło się zbyt dorosłe. Nie ma potrzeby hamować w żaden sposób samodzielności malucha, choć może wydawać się, że to jeszcze nie czas na niezależność, jaką prezentuje dziecko. Trzeba wyważyć, na co można pozwolić w wieku 4 lat, a na co trzeba jeszcze trochę poczekać. Istotne, by uzgodnić jakieś zasady, których należy się trzymać i konsekwentnie je realizować. Warto poświęcić dziecku trochę czasu, nasycić jego ciekawość świata, dużo czytać, tłumaczyć, zachęcać do poznawania tego, co nieznane a przede wszystkim nie wyręczać.

Zapraszamy do kontaktu